بیا در یک شب آرام و مهتابی
کمی هم صحبت یک یاس باشیم
اگر صد بار قلبی را شکستیم
بیا یک بار هم احساس باشیم
بیا به احترام قصه عشق
به قدر شبنمی مجنون بمانیم
بیا که گاه از روی محبت
کمی از درد لیلی را بخوانیم
خدایا من در کلبه فقیرانه خود
چیزی دارم که تو در عرش کبریایی نداری
چرا که من چون تویی دارم
و تو چون خودی نداری
نویسنده: فاطمه(سه شنبه 85/6/14 ساعت 1:25 صبح)
